Toen ik jonger was wilde ik altijd ouder zijn, omdat ouder zijn makelijk en leuk leek. Wel. dat was een lelijke vergissing!!! Ouder zijn wil zeggen dat je nu zelf keuzes kan maken; nee, zelf keuzes moet maken. Keuzes die de rest van je leven kunnen beïnvloeden!! Niemand vertelt je wat je moet doen, maar een ieder verwacht dat je het goede doet. Je zit met een heleboel vragen: “waarom dit?? waarom dat?”.. en niemand die er antwoord op geeft en dan nog worden uitgescholden als je het verkeert doet ( pff, ouders doen alsof ze nooit  zelf ook jong zijn geweest). Je begint te denken aan je toekomst en wat je doel en purpose is in het leven. Soms is het alsof je vast zit en niet vooruit komt en soms lijkt het of alles veel te snel aan je voorbij gaat… “is er dan niemand die begrijpt waarmee je zit?” Om niet gekwetst te worden schuil je achter je rackets omdat het je veel makkelijker uitkomt. Maar ja je kan niet voor altijd lekker achter je muurtje zitten en verwachten dat alles oké zal gaan!!! Je KAN  niet in je comfort zone blijven zitten en toch willen groeien…  “zal maar niet teveel praten het word zo een beetje saai en vervelend” . Als jongere weet ik zelf hoe het is als men maar praat en praat en als jongere weet ik ook hoe zalig het kan zijn achter je muurtje en als jongere kan ik jullie alleen maar zeggen dat een stapje in je groeizone je geen kwaad doet. Je wordt er alleen maar beter van, neemt alleen maar een beetje lef en je weet dat als je wil leven, je lef moet hebben.

jullie rebbeltje